Thursday, May 27, 2010

गीगलै नैं हंसावै बेमाता...


आजकालै गीगलै कन्ने वीं रा नानीजी आयोड़ा है। नानीजी गीगलै रो घणो कोड करै अर एक घड़ी ही गीगलै नैं छोड‘र नीं जावै। गीगलो ई नानीजी रै साथै घणो राजी है। नानीजी गीगलै रो घणो ध्यान राखै अर साथै ही आप री गीगली रो ई। गीगलै रा दादीजी यानी म्हारी मां ई गीगलै री नानीजी रै आवणै सूं घणी सौराई मैसूस करै क्यूंके इण सूं वां नैं ई घणो आराम होयग्यो। नीं तो गीगलो एक घड़ी री ही फुरसत नीं लेवण देंवतो।


नौकरी अर दूजां कामां सूं घड़ी दो घड़ी फुरसत मिलै तो म्हैं ई गीगलै नैं गोदी ल्यूं, खिलावूं अर कोड करूं। पण गीगलो हाल म्हारै इसारा पर नीं हांसै। म्हैं घणी कोसिस करूं तो नीं हांसै। हां, आप री मरजी हुवै जद मुळक‘र जी राजी कर ज्यावै। गीगलै रा नानीजी कैवे, कै हाल गीगलै नैं बेमाता हंसावै, रूवावै। बेमाता हंसावै, जद गीगलो सुत्यो-सुत्यो नींदा में ई हांसै। बेमाता री माया ई अपरंपार है...।


खैर, तीस तारीख यानी रविवार नैं गीगलै रो नांव थरपीजसी। हाल म्हैं सगळा घरवाळा नावां माथै घणो चरचो करां पण हाल की तै नीं हुय सकै। पंडत जी रासि बतासी, बीं रै बाद ई कोयी नांव तै हुय सकै। पण फिलहाल जित्ता मुंह, उत्ता ही नांव।

No comments:

Post a Comment